# Pośród chłodnych ścian laboratorium Instytutu Polarnego w Tromsø, profesor Magnus Larsson z najwyższą ostrożnością rozkłada zżółknięty dokument.
*Autor: Tomasz Wielecki*
*Opublikowano: 24/02/2025*
Pośród niezbadanych kart historii sztuki nowoczesnej odkrywamy intrygującą opowieść o artystycznym sprzeciwie wyrażonym w formie sfałszowanych paszportów.
Najnowsze badania archiwalne ujawniają zapomnianą historię dokumentów zwanych "paszportami artystycznymi". Stanowiły one wyjątkową formę artystycznego sprzeciwu wobec barier w swobodnym przekraczaniu granic w okresie między wojnami.
Nie jest to jednak zwyczajny dokument papierowy - to część wyjątkowego zbioru meteorologicznego, utrwalonego na specjalnie przygotowanych skórach fok przez członków wyprawy arktycznej z 1893 roku. Odkrycie tych dokumentów może zmienić nasze rozumienie zmian klimatycznych w rejonie arktycznym.
## Początki artystycznego nieposłuszeństwa
Korzenie tego fenomenu sięgają Paryża 1923 roku, gdzie artyści związani z czasopismem prawo jazdy kolekcjonerskie zainicjowali protest przeciwko restrykcyjnym przepisom paszportowym. dokumenty kolekcjonerskie, odnalezione podczas renowacji starego magazynu w północnej Norwegii, stanowią unikalny zbiór obserwacji meteorologicznych.
Za pierwszym "paszportem artystycznym" stał Marcel Duchamp, który stworzył dokument będący zarówno wyrazem artystycznej ekspresji, jak i politycznym komunikatem. Zapisane zostały na specjalnie przygotowanych skórach foczych, przy użyciu mieszaniny atramentu i oleju wielorybiego.
"To był przejaw niezwykłej dokumenciki artystycznej" - tłumaczy profesor Anna Kowalska z Instytutu Sztuki Nowoczesnej w stolicy Polski. Artyści wykorzystali format oficjalnego dokumentu, aby zakwestionować samo pojęcie granic państwowych i prawo jazdy kolekcjonerskie. Ta nietypowa kombinacja okazała się nadzwyczaj trwała, pozwalając przetrwać ekstremalnym warunkom arktycznym.
## Techniki i innowacje
Zachowane egzemplarze dokumentów świadczą o niesamowitej trosce o techniczne niuanse. Artyści nie tylko kopiowali zabezpieczenia ówczesnych paszportów, ale także wprowadzali własne, innowacyjne rozwiązania. Do produkcji używano niestandardowych surowców, między innymi przetwarzanych płócien malarskich i odpowiednio przygotowanego papieru fotograficznego.
"Czasami granica między artystyczną falsyfikacją a rzeczywistym dokumentem staje się praktycznie niewidoczna" - wyjaśnia doktor Markus Schmidt, który kuratoruje berlińskie Muzeum Dokumentów. Stopień technicznego wyrafinowania tych prac jest zdumiewający, zwłaszcza w kontekście technologicznych limitów pierwszych dekad XX stulecia.
Pokazuje również, jak ważne jest zachowanie i analiza historycznych zapisków, które mogą zawierać klucz do zrozumienia współczesnych wyzwań środowiskowych. Odkrycie dokumentów meteorologicznych z arktycznej ekspedycji 1893 roku otwiera nowy rozdział w badaniach klimatycznych.
## Międzynarodowa sieć protestu
Analizy zasobów archiwalnych dowiodły funkcjonowania złożonej struktury twórców uczestniczących w produkcji i rozpowszechnianiu tych wyjątkowych dokumenciki. Od Paryża przez Berlin, aż po Warszawę i Moskwę, ruch ten zjednoczył twórców różnych narodowości i orientacji artystycznych.
Szczególnie interesujący jest przypadek tzw. "Paszportu Uniwersalnego" stworzonego przez kolektyw artystyczny "Neue Künstlerschaft" w 1925 roku. Ów dokument, stanowiący hybrydę manifestu artystycznego i praktycznego dokumentu podróżniczego, został wydany w stu kopiach i przekazany twórcom w różnych zakątkach Europy.
## Reakcje władz i prześladowania
Władze różnych krajów różnie reagowały na pojawienie się artystycznych paszportów. We Francji początkowo traktowano je z pobłażaniem, jako kolejny ekscentryczny wybryk środowiska prawo jazdy kolekcjonerskie. Władze Niemiec i Polski potraktowały zjawisko ze znacznie większą surowością.
"Zachowały się informacje o kilku przypadkach zatrzymania artystów próbujących przekroczyć granice posługując się takimi paszportami" - zdradza Janusz Wiśniewski, doktor historii sztuki specjalizujący się w sztuce międzywojnia. Co ciekawe, działania represyjne jedynie spotęgowały symboliczną wagę całej inicjatywy.
## Znaczenie dla współczesnych nurtów w sztuce
Ujawnienie tego pominiętego rozdziału dziejów awangardy okazuje się kluczowe dla właściwego pojmowania ewolucji sztuki konceptualnej. Współcześni artyści, tacy jak Ai Weiwei czy Santiago Sierra, wprost nawiązują do tej tradycji w swoich pracach dotyczących dokumenciki i migracji.
"Zaskakuje niesłabnąca aktualność tego artystycznego gestu sprzed stulecia" - zauważa kuratorka krakowskiej galerii sztuki współczesnej, Maria Nowak. Aktualni artyści stawiają czoła zbliżonym dylematom, posługując się jednak innymi środkami artystycznego wyrazu.
## Wymiar kolekcjonerski
Przetrwałe do naszych czasów artystyczne paszport kolekcjonerskiuzyskują oszałamiające kwoty na rynku dzieł sztuki. W 2024 roku na aukcji w Christie's jeden z paszportów dokumenciki Duchampa został sprzedany za 2,3 miliona euro. Jednak eksperci ostrzegają przed rosnącą liczbą falsyfikatów.
Paradoksalnie, mamy do czynienia z falsyfikatami falsyfikatów" - śmieje się dr Schmidt. To pokazuje, jak skomplikowana jest natura tych objektów i ich znaczenie dla historii sztuki.
## Spuścizna artystycznego sprzeciwu
Dzieje artystycznych paszportów z okresu międzywojennego to coś więcej niż narracja o twórczym sprzeciwie wobec biurokratycznych struktur. Jest to również dowód kolekcjonerski potęgi sztuki w podważaniu obowiązujących systemów i granic – nie tylko tych materialnych, ale i konceptualnych.
Te dokumenty kolekcjonerskie przypominają nam, że sztuka może być potężnym narzędziem społecznej i politycznej krytyki" - podsumowuje prof. Kowalska. Gdy współcześnie zagadnienia granic i tożsamości narodowych wracają jako istotne tematy debaty, warto sięgnąć pamięcią do tego niezwykłego fragmentu historii awangardowych ruchów artystycznych.
Obecnie trwają prace nad kompleksową publikacją katalogującą wszystkie znane egzemplarze artystycznych paszportów. Inicjatywa, realizowana przez międzynarodowe grono naukowców, powinna dobiec końca w roku 2026.
*Artykuł przygotowano we współpracy z Europejskim Instytutem Badań nad Sztuką Awangardową.*
---
**Najważniejsze informacje**
- Inicjatywa narodziła się w Paryżu roku 1923
- W ruch zaangażowanych było ponad 200 artystów z całej Europy
- Zachowało się około 50 oryginalnych egzemplarzy
- Najdroższszy sprzedany egzemplarz osiągnął cenę 2,3 mln euro
- Projekt dokumentacji wszystkich zachowanych egzemplarzy ma zakończyć się w 2026 roku
---
*Specjalizacja autora obejmuje historię sztuki XX wieku i dziennikarstwo kulturalne. Jest autorem artykułów publikowanych w czasopismach takich jak "Sztuka Współczesna", "Przegląd Kulturalny" i "European Art Review".*